تأثیر توانمندسازی روان‎شناختی کارکنان بر توسعه‎ی ظرفیت خلق دانش در سازمان

در عصر دانایی محوری، دانش ارزشمندترین سرمایه‎ی سازمان های پیشرو و مدیریت دانش نیز، مهم ترین وظیفه آنها به شمار می رود. یکی از اقدامات اصلی فرایند مدیریت دانش، خلق دانش است که تأثیر بسیار تعیین کننده ای در ارتقای توان نوآوری و درنتیجه، موفقیت و رقابت پذیری سازمان های دانش بنیان دارد. میزان خلق دانش جدید در سازمان نیز تا حدود زیادی به توان و تمایل افراد برای مشارکت فعالانه در اقدامات مدیریت دانش بستگی دارد و توانمندسازی کارکنان نیز تأثیر قابل توجهی بر توسعه‎ی این قابلیت ها دارد. از این رو، پژوهش حاضر به بررسی این مسئله می پردازد که ابعاد توانمندسازی روان‎شناختی چگونه و تا چه میزان بر ارتقای ظرفیت خلق دانش در سازمان تأثیر می گذارند. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه‎ی آماری آن نیز شامل مدیران و کارشناسان شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران به تعداد 950 نفر است که با نمونه گیری تصادفی طبقه ای انجام شده و 274 نفر آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که همه ابعاد توانمندسازی روان‎شناختی بر ظرفیت خلق دانش در سازمان تأثیری معنادار و مثبت دارند. بر این مبنا پیشنهادهایی به مدیران و پژوهشگران ارائه می شود.